مقاوم سازی ساختمان های بتنی به منظور تقویت ساختمان ها برای افزایش ظرفیت باربری، تحمل بارهای وارده، افزایش شکل پذیری و … با استفاده از مصالح مناسب و شیوه و روش های اجرایی صحیح صورت می گیرد. همواره روش های مقاوم سازی ساختمان بتنی مانند ژاکت بتنی، ژاکت فولادی، دیوار برشی، بادبند ، استفاده از کامپوزیت های پلیمری FRP و بسیاری از روش های دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. از میان روش های نامبرده استفاده از کامپوزیت FRP به دلیل وزن کم و سرعت اجرای بالا کاربرد بیشتری دارد.

عدم وجود آیین نامه لرزه ای در ساخت ساختمان و سازه های قدیمی سبب شده است تا سازه ها تنها برای تحمل بارهای ثقلی طراحی گردند. در نتیجه ساختمان های بسیار زیادی وجود دارند که فاقد سختی و مقاومت کافی در برابر نیروهای جانبی(زمین لرزه) می باشند. از این رو برای کاهش خسارات زیان بار مالی و جانی باید به مقاوم سازی ساختمان ها پرداخت. روش های متعددی برای مقاوم سازی ساختمان ها وجود دارد.

بهسازی لرزه ای به معنای بهبود بخشیدن به وضعیت لرزه ای ساختمان های موجود می باشد به گونه ای که هدف اصلی در بهسازی برابر ساختن ظرفیت ساختمان با نیاز لرزه ای است. این امر با افزایش ظرفیت سازه که همراه با افزایش سختی(بادبند و دیوار برشی و…) و مقاومت سازه(ژاکت بتنی و فولادی وFRP و…) است که به آن مقاوم سازی می گوییم؛ و یا کاهش نیاز لرزه ای مانند افزایش شکل پذیری، کاهش جرم و کاهش نامنظمی، استفاده از دمپر، جداساز و… میسر می باشد.

الیاف کربن رشته الیافی است که از حرارت دادن مواد آلی (ریون) که قسمت عمده ی آن کربن می باشد که با قرار دادن در محیط گازهای بی اثر بدست می اید. الیاف کربنی مواد مختلفی از جمله پلی اکریل نیتریل و قیر و … بدست می آید. الیاف کربنی مشکی رنگ، غیر حلال در […]

هزینه اجرای کامپوزیت‌های GFRP به فاکتورهای متعددی بستگی دارد که از جمله