آزمایش کرگیری بتن یا مغزه گیری بتن می تواند به عنوان یکی از روش های تخمین مقاومت بتن به کار رود. در میان آزمایش های درجا، آزمایش نیمه مخرب کرگیری بتن به عنوان یکی از دقیق ترین روش ها مطرح بوده است و مطالعات گسترده انجام شده در این زمینه، بهترین گواه بر اهمیت این روش می‌باشد. در این روش نمونه های استوانه ای توسط مته های الماسه تهیه می‌شوند و مورد آزمایش قرار می‌گیرند.
کرگیری بتن باید عمود بر سطح، دور از محل اتصالات، درزها و یا لبه های نمایان عضو بتنی انجام شود . زاویه تقریبی بین محور طولی مغزه و سطح افقی که بتن روی آن قرار گرفته را یادداشت و گزارش می کنند. درصورت امکان، مغزه ها عمود به سطح قائم یا عمود به سطح با خمیدگی باید از نزدیک میانه عضو بتنی گرفته شوند.
پس از تهیه مغزه ها و انتقال آنها به آزمایشگاه، مغزه ها باید به ابعاد مورد نظر برای انجام آزمایش برش داده شوند. برش مغزه با یک تیغه یا اره الماسی که با آب خنک می شود انجام می گیرد که یک مغزه با طول مناسب و با دو انتهای موازی تقریباً عمود بر محور مغزه می باشند بدست می‌آید.
معمولاً سطوح انتهایی مغزه های بدست آمده، حتی پس از برش نیز دارای سطح صافی نیستند،بنابراین ضروری است که سطوح انتهایی مغزه ها کاملاً مسطح شوند، در غیر این صورت مقاومت واقعی مغزه ها قابل تعیین کردن نیست. به منظور ایجاد دو انتهای صاف موازی با هم و عمود بر محور مغزه، مغزه ها معمولاً توسط عمل سنباده زدن یا با استفاده از مصالح مناسب کلاهک گذاری می‌شوند،البته کلاهک ها از نظر عملی چندان اهمیتی ندارند.
